अजाप घडोवपी मासळी

एकदां भोधीसत्व नांवाचें नुस्तें हेर नुस्त्यां वांगडा एका तळ्यांत रावतालें. गांवा लागीं आशिल्लें तें तळें दुकळाक लागून सुकिल्लें. रोखडीच परिस्थिती असह्य जाली. हें पळोवन भोधीसत्वाक काकुळट आयली आनी ताणें पावस-देवाचें मन वळोवन आपल्या इश्टांचे तशेंच मनशांचें लेगीत दुख्ख पयस करपाचें थारायलें. भोधीसत्व हो निश्पाप आत्मो आशिल्ल्यान पावसाच्या देवान ताची विनवणी मानून घेतली आनी धर्तरेचेर सगळ्यांचें दुख्ख पयस करपा खातीर पावस झडपाक लागलो.